Öğretmenler günü denince hep ilkokul öğretmenleri gelir aklıma… Kendi öğretmenlerimden çok da çocuklarımınkiler… Ortaokul ve lise öğretmenleri zoraki hatırlanır sanki… Sabahleyin yatak odamın penceresinden baktım karşıya… Emektar çiçekçi ender günlerinden birini yaşıyordu bu gün… Sıraya girmişti anneler… Yanlarında da minnacık yavruları… Çiçek buketini alan uzaklaşıyordu hızlı adımlarla… Belli ki öğretmenlerini daha fazla bekletmek istemiyorlardı… Pek baba göremedim minnacık yavruların yanında nedense… Bu görev anneye verilmişti sanki… Olsun, iş bölümü de gerekli verimlilik adına…
Ben bu satırları karalarken çoktan okunmuş olacak seçilmiş öğrencilerin seçilmiş şiirleri… Hiç zahmete girmeden, kafa yormadan google’dan seçilenler… Geçen yıl okunan “fedakar, cefakar öğretmenlerimiz…” şeklinde başlayan metinler bu yıl da tekrarlanmış olacak… Zengin semtlerdeki şanslı (!) birkaç öğretmene yine Cumhuriyet altınları takdim edilmiş olacak, iş bilir sınıf annelerinin organizatörlüğünde… Kale arkasındaki (Bentderesi) okulunda Nurten öğretmene yine ilaç firmalarının eşantiyon tükenmez kalemleri ve anahtarlıkları taşınmış olacak hediye diye… Bağlıca köyündeki (Etimesgut) Ayşen hocanın kısmetine ne düşer bakalım…
Öğretmenlik zor zanaattır… Sorumluluğu ve vebali büyüktür… Hakkı verilirse mükafatı da, onuru da bir o kadar fazladır… Öğrencilik öğrencilere bırakılamayacak kadar önemli bir süreçtir… Kenarda, kıyıda kalmış gizli yetenekleri keşfedip, arenaya itiverme sanatıdır öğretmenlik… Her sınıfta çalışkan 8-10 öğrenci vardır zaten… Bazısı yetenekli, bazısının anne babası yetenekli… Öğretmen, bunların azmini köreltmeden, bir 10 daha katıverendir aralarına… Arta kalan 10 mu? Bırakıverin onları kendi hallerine… Yapacak çok fazla bir şey yoktur onlar adına…
İlkokulu bir köy okulunda okudum… İki öğretmenim oldu… Okuma yazma dışında bir şeyler öğrendim desem yalan olur. Ha, bir de çarpım tablosunu ezberlemiştim, ama babamın gayretleriyle… Belki de o yılların koşulları, algılamaları böyleydi… Bilemiyorum… Ortaokul ve lisede gayretli öğretmenlere denk geldim bir şekilde… Sorumluluk sahibi matematik ve Türkçe (edebiyat) öğretmenlerim oldu hep… Bu gün yediğim ekmekte onların büyük katkısı olduğunu düşünürüm daima… Kendimi şanslı hissederim… Onlara şükran duyguları beslerim hep… Emeği geçen öğretmenlerimden Allah razı olsun…
Çocuklarımın öğretmenlerine baktığımda umutlarım daha da artıyor… Onları daha bir azimli görüyorum… Daha bir donanımlı öğretmenlerimiz artık… Ve de sorumluluklarının bilincinde…
Bütün öğretmenlerimizi saygıyla selamlıyorum…
Ben bu satırları karalarken çoktan okunmuş olacak seçilmiş öğrencilerin seçilmiş şiirleri… Hiç zahmete girmeden, kafa yormadan google’dan seçilenler… Geçen yıl okunan “fedakar, cefakar öğretmenlerimiz…” şeklinde başlayan metinler bu yıl da tekrarlanmış olacak… Zengin semtlerdeki şanslı (!) birkaç öğretmene yine Cumhuriyet altınları takdim edilmiş olacak, iş bilir sınıf annelerinin organizatörlüğünde… Kale arkasındaki (Bentderesi) okulunda Nurten öğretmene yine ilaç firmalarının eşantiyon tükenmez kalemleri ve anahtarlıkları taşınmış olacak hediye diye… Bağlıca köyündeki (Etimesgut) Ayşen hocanın kısmetine ne düşer bakalım…
Öğretmenlik zor zanaattır… Sorumluluğu ve vebali büyüktür… Hakkı verilirse mükafatı da, onuru da bir o kadar fazladır… Öğrencilik öğrencilere bırakılamayacak kadar önemli bir süreçtir… Kenarda, kıyıda kalmış gizli yetenekleri keşfedip, arenaya itiverme sanatıdır öğretmenlik… Her sınıfta çalışkan 8-10 öğrenci vardır zaten… Bazısı yetenekli, bazısının anne babası yetenekli… Öğretmen, bunların azmini köreltmeden, bir 10 daha katıverendir aralarına… Arta kalan 10 mu? Bırakıverin onları kendi hallerine… Yapacak çok fazla bir şey yoktur onlar adına…
İlkokulu bir köy okulunda okudum… İki öğretmenim oldu… Okuma yazma dışında bir şeyler öğrendim desem yalan olur. Ha, bir de çarpım tablosunu ezberlemiştim, ama babamın gayretleriyle… Belki de o yılların koşulları, algılamaları böyleydi… Bilemiyorum… Ortaokul ve lisede gayretli öğretmenlere denk geldim bir şekilde… Sorumluluk sahibi matematik ve Türkçe (edebiyat) öğretmenlerim oldu hep… Bu gün yediğim ekmekte onların büyük katkısı olduğunu düşünürüm daima… Kendimi şanslı hissederim… Onlara şükran duyguları beslerim hep… Emeği geçen öğretmenlerimden Allah razı olsun…
Çocuklarımın öğretmenlerine baktığımda umutlarım daha da artıyor… Onları daha bir azimli görüyorum… Daha bir donanımlı öğretmenlerimiz artık… Ve de sorumluluklarının bilincinde…
Bütün öğretmenlerimizi saygıyla selamlıyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder