Kara hasret kaldı Ankara bu yıl... Beyaz örtüyle buluşamadı kara topak... Ocak ayı da bitti işte... Yok, kar yok bu yıl... Etraftaki yüksek tepelerde belirdi ama nazlanıyor aşağıya inmek için... Kafa tutuyor belki de... Hoyratça tahrip ettiğimiz çevrenin ahı tuttu sanki... Hasretiz ona biz... Çoluk çocuk gözlüyoruz yolunu... Diz boyu yağdığı günlerin anısıyla...
Bekliyoruz dört gözle... Uçsuz bucaksız beyaza yelken açmak için... Derin bir nefes almak için... Hadi bekletme, gel artık... Bütün saflığınla... Serpiliver üstümüze...
1 yorum:
yıllardır kar görmüyorum kar yağmuyor buralara çocukluğumda pıtır pıtır karda yürür özgürce oynardık ne güzeldi o günler her şey mevsiminde güzel sevgilerimle...
Yorum Gönder